Majmunske boginje uzrokovane su virusom majmunskih boginja koji je sličan virusu velikih boginja i uzrokuje sličnu, ali blažu bolest.
(Vidi također Pregled virusnih infekcija.)
Nepoznato je odakle točno potječe virus majmunskih boginja, ali se smatra da se proširio od malih glodavaca i vjeverica u prašumama Africe, prvenstveno zapadne i centralne Afrike. Većina slučajeva dogodila se u Demokratskoj Republici Kongo. Unatoč imenu, virus majmunskih boginja ne uzrokuje bolest u majmuna.
Majmunske boginje su rijetke. Međutim, odnedavno se broj slučajeva majmunskih boginja u Africi povećava. To je moguće iz sljedećih razloga:
U Sjedinjenim Američkim Državama epidemija majmunskih boginja izbila je 2003. godine kada su zaraženi glodavci uvezeni kao kućni ljubimci iz Afrike. Glodavci su potom zarazili prerijske pse koji su potom (kao njihovi kućni ljubimci) zarazili svoje vlasnike.
Majmunske boginje se najvjerojatnije šire kada ljudi dolaze u dodir s tjelesnim tekućinama zaraženih životinja. Primjerice, ako zaražena životinja ugrize osobu ili ukoliko osoba udahne kapljice sekreta u kojima se nalazi virus. Prijenos s osobe na osonu je rijedak.
Majmunske boginje se najčešće javljaju u djece.
Simptomi majmunskih boginja nalikuju simptomima velikih boginja. Bolest počinje groznicom, zimicom, glavoboljom, bolovima u mišićima i leđima uz, za razliku od velikih boginja, izrazito povećane limfne čvorove. Osip se razvija otprilike 1 do 3 dana nakon početka vrućice. Osip najčešće započinje na licu, a potom se širi na ostale dijelove tijela uključujući dlanove i tabane.
Kao i kod velikih boginja, osip kod majmunskih boginja u početku najčešće izgleda kao crvene, ravne točke. Promjene se potom pretvaraju u mjehuriće koji se potom ispune gnojem, odnosno formiraju se pustule. Nakon nekoliko dana na pustulama sestvori krusta.
Majmunske boginje povećavaju vjerojatnost razvoja drugih infekcija. U određenog broja bolesnika s majmunskih boginja razvijaju se bakterijske infekcije kože i pluća.
Bolest je najčešće blaža od velikih boginja, ali može biti letalna. U SAD-u nije bilo zabilježenih smrtnih slučajeva tijekom epidemije 2003. godine.
Majmunske boginje najčešće traju 2 do 4 tjedna.
Dijagnoza majmunskih boginja obuhvaća:
-
Uzimanje uzoraka zaraženog tkiva kako bi se virus uzgojio (kultivirao) i analizirao
-
Detekciju protutijela na virus majmunskih boginja u krvi
-
Detekcija genetskog materijala virusa (DNA) u zaraženom tkivu
-
Ispitivanje uzoraka zaraženog tkiva pod mikroskopom
Liječenje majmunskih boginja je najčešće usmjereno na ublažavanje simptoma. Antivirusni lijek cidofovir može biti koristan, ali uključen u istraživanja kao potencijalni lijek za majmunske boginje.
Više informacija