116. Bolest perikarda

Urednica sekcije: prof. dr. sc. Diana Delić-Brkljačić, dr. med.
Prijevod: dr. sc. Ivan Zeljković, dr. med.

AKUTNI PERIKARDITIS

Etiologije (Vidi Tbl. 116-1)

Anamneza

Bol u prsnom košu, koja može biti intenzivna i oponašati akutni IM, ali je oštra, pleuralna i ovisi o položaju tijela (popušta pri naginjanju prema naprijed); često se javljaju vrućica i palpitacije. Karakteristična bol ne mora biti izražena kod perikarditisa koji se razvija polako (npr. tuberkulozni, post-iradijacijski, neoplastični, uremični).

Fizikalni pregled

Brzo ili nepravilno bilo (puls), grubo (hrapavo) perikardno trenje, koje može biti promjenljivog intenziteta, a najbolje se čuje kad bolesnik sjedi nagnut prema naprijed.

EKG (Vidi Tbl. 116-2 i Sl. 116-1)

Difuzna ST elevacija (konkavna prema gore) obično prisutna u svim odvodima osim u aVR i V1; moguća depresija PR-segmenta (i/ili elevacija PR u aVR odvodu); danima kasnije (za razliku od akutnog IM) ST spojnica se normalizira i razvija se negativni T-val. Mogu se pojaviti atrijske ekstrasistole i fibrilacija atrija. Treba uočiti razlike u EKG-u između perikarditisa i sindroma rane repolarizacije (kod sindroma rane repolarizacije omjer ST elevacije/visina T-vala je <0.25, a kod perikarditisa >0.25).

RTG pluća i srca

Srčana sjena je povećana ako postoji veliki (>250 ml) perikardni izljev.

Ehokardiogram

Ehokardiogram je najjednostavnija i najosjetljivija pretraga za otkrivanje perikardnog izljeva, koji obično prati akutni perikarditis.

LIJEČENJE AKUTNI PERIKARDITIS

Acetilsalicilna kiselina (ASK) 650–975 mg 4×/dan ili nesteroidni antireumatici (npr. ibuprofen 400–600 mg 3×/dan ili indometacin 25–50 mg 4×/dan); dodavanje kolhicina 0.6 mg 2×/dan može biti korisno i smanjuje učestalost recidiva. Za tešku, tvrdokornu bol daju se glukokortikoidi (npr. prednizon). Tvrdokorna, produžena bol ili učestale epizode recidiva mogu zahtijevati perikardiektomiju. Antikoagulantna terapija je relativno kontraindicirana kod akutnog perikarditisa zbog rizika od perikardne hemoragije.

TAMPONADA SRCA

Hitno stanje opasno po život prouzročeno nakupljanjem perikardne tekućine pod tlakom; oštećeno je punjenje srčanih šupljina i smanjen minutni volumen srca.

Etiologija

Prethodni perikarditis (najčešće: metastatski tumor, uremija, akutni IM, virusni ili idiopatski perikarditis), trauma srca ili perforacija miokarda prilikom invazivnih postupaka (npr. kateterizacije srca ili implantacije elektrostimulatora srca).

Anamneza

Hipotenzija se može razviti iznenada; subakutni simptomi uključuju dispneju, slabost, smetenost.

Fizikalni pregled

Tahikardija, hipotenzija, paradoksalno bilo („pulsus paradoxus“ = pad sistoličkog krvnog tlaka >10 mmHg u inspiriju), distenzija jugularnih vena s očuvanim x nagibom, ali bez y nagiba; srčani tonovi su “udaljeni”. Ako se tamponada razvije subakutno mogu biti prisutni periferni edemi, hepatomegalija i ascites.

EKG

Niska voltaža u odvodima ekstremiteta; veliki izljevi mogu prouzročiti električni alternans (promjenjiva amplituda QRS kompleksa zbog njihanja srca).

RTG pluća i srca

Proširena sjena srca ako je prisutan veliki perikardni izljev (>250 ml).

Ehokardiogram

Njihanje srca unutar velikog izljeva; istaknuta promjena dimenzija DK za vrijeme disanja s kolapsom DA i DK tijekom dijastole. Doppler pokazuje značajne promjene brzine transvalvularnog protoka vezane za disanje.

Kateterizacija srca

Potvrđuje dijagnozu; pokazuje povišeni tlak u perikardu s izjednačavanje dijastoličkih tlakova u svim srčanim komorama; perikardni tlak = tlak desnog atrija.

LIJEČENJE TAMPONADA SRCA

Neodgodiva perikardiocenteza i IV nadoknada volumena.

KONSTRIKTIVNI PERIKARDITIS

Kruti perikard dovodi do slabijeg punjenja srca, povišenja sistemskog i pulmonalnog venskog tlaka te smanjenja minutnog volumena srca. To je posljedica zacjeljivanja i stvaranja ožiljka u nekih bolesnika koji su ranije imali perikarditis. Najčešće je posrijedi virusna ili tuberkulozna (uglavnom u zemljama u razvoju) etiologija, ili je uzrok prethodni kardiokirurški zahvat, kolagenovaskularna bolest, uremija, neoplazma ili postiradijacijski perikarditis.

Anamneza

Postupan početak zaduhe, umor, edemi stopala, ascites; simptomi zatajenja LK su rijetki.

Fizikalni pregled

Tahikardija, distenzija jugularnih vena (istaknut y nagib) koja se dalje povećava u inspiriju (Kussmaulov znak); uobičajeni su hepatomegalija, ascites, periferni edemi; oštar dijastolički zvuk,“perikardni ton“ koji je ponekad čujan nakon S2.

EKG

Niska voltaža u odvodima ekstremiteta; uobičajene su atrijske aritmije.

RTG pluća i srca

Kalcifikacije ruba perikarda najčešće su kod tuberkuloznog perikarditisa.

Ehokardiogram

Zadebljani perikard, normalne ventrikulske kontrakcije; naglo zaustavljanje punjenja klijetki u ranoj dijastoli. Dilatacija IVC je česta. Dramatični učinci disanja su tipični: tijekom inspirija (udaha) ventrikulski septum pomiče se ulijevo s upadljivim smanjenjem brzine protoka krvi kroz mitralni zalisak; pojava je obrnuta tijekom ekspirija.

CT ili MR

Precizniji od ehokardiograma što se tiče prikazivanja zadebljanog perikarda (u >80% bolesnika s konstriktivnim perikarditisom).

Kateterizacija srca

Izjednačavanje dijastoličkih tlakova u svim komorama; snimak ventrikulskog tlaka pokazuje pojavu “nagib i plato“. Razlikovati od restriktivne kardiomiopatije (Tbl. 116-3).

LIJEČENJE KONSTRIKTIVNI PERIKARDITIS

Kirurško odstranjivanje perikarda. Progresivno poboljšanje nastaje kroz nekoliko mjeseci.

PRISTUP BOLESNIKU:

Asimptomatski perikardni izljev nepoznatog uzroka

Ako detaljna anamneza i fizikalni pregled ne upućuju na etiologiju, tada navedeni pokazatelji mogu voditi do dijagnoze:

• Testiranje na TBC (PPD i kulture na tuberkulozu, (Pogl. 94)

• Određivanje albumina u serumu i bjelančevina u urinu (nefrotski sindrom)

• Vrijednosti kreatinina i ureje u serumu (bubrežna insuficijencija, uremija)

• Testovi za određivanje funkcije štitnjače (miksedem)

• Antineutrofilna antitijela (SLE i druge kolageno-vaskularne bolesti)

• Tragajte za primarnim tumorom (posebno pluća i dojke)

 

TABLICA 116-1 NAJČEŠĆI UZROCI PERIKARDITISA

“Idiopatski”

Infekcije (osobito virusne)

Bolesti vezivnog tkiva (npr. reumatoidni artritis, SLE)

Postkardijalne lezije (npr. nakon kardiokirurške operacije ili infarkta miokarda)

Uremija

Neoplazme

Radioterapija medijastinuma

Reakcija na lijek (npr. prokainamid, hidralazin)

 

TABLICA 116-2 EKG KOD AKUTNOG PERIKARDITISA VS AKUTNOG IM S ELEVACIJOM ST-SEGMENTA (SA Q ZUPCEM)

Elevacija ST-segmenta

Zahvaćeni EKG odvod

Evolucija ST i T-valova

Depresija PR-segmenta

Perikarditis

Konkavna prema gore

Zahvaćeni svi odvodi osim aVR i V1

ST ostaje eleviran nekoliko dana; poslije vraćanja ST na osnovnu liniju T-val postaje negativan

Da, u većini odvoda

Akutni IM s elevacijom ST-segmenta

Konveksna prema gore

ST elevacija samo iznad infarcirane regije; recipročna ST depresija u nasuprotnim odvodima

Bez uspješne reperfuzijske terapije: inverzija T-vala unutar nekoliko sati, dok je ST još eleviran; zatim slijedi razvoj Q zupca

Ne

SLIKA 116-1 Elektrokardiogram kod akutnog perikarditisa. Obratite pažnju na difuznu elevaciju ST-segmenta i depresiju PR-segmenta.

 

TABLICA 116-3 NEINVAZIVNE ZNAČAJKE KOJE OLAKŠAVAJU RAZLIKOVANJE KONSTRIKTIVNOG PERIKARDITISA OD RESTRIKTIVNE KARDIOMIOPATIJE

 

Konstriktivni perikarditis

Restriktivna kardiomiopatija

Fizikalni pregled

Kussmaulov znak

Prisutan

Može biti prisutan

Perikardni udar

Može biti prisutan

Odsutan

RTG pluća i srca

Kalcifikacija perikarda

Može biti prisutna

Odsutna

Ehokardiografija

Zadebljani perikard

Prisutan

Odsutan

Zadebljani miokard

Odsutan

Često prisutan

Pretjerane varijacije transvalvularnih brzina

Prisutan

Odsutan

CT ili MR

Zadebljani perikard

Prisutan

Odsutan

Opširnije vidi u Braunwald E: Pericardial Disease, Pogl. 288, str. 1571, HPIM-19.